Za nami kolejny już, poznawczy i niezwykle ciekawy rajd rowerowy, którego tematem przewodnim były: warstwa historyczna – odkrywanie dawnych miejscowości i warstwa naukowo-techniczna: koncepcja „klastrów energetycznych”. Trasa – ok 45 km, w terenie obejmującym w znacznej części były poligon.
Punktem startu i mety był punkt widokowy rezerwatu przyrody „Wrzosowiska w Okonku”. Dawniej był to punkt obserwacyjny dowództwa wojsk artyleryjskich na plac ćwiczebny (utworzonego w latach 50‑tych) „43 Poligonu Artylerii-Marianowo”, w późniejszych latach powiększanego do łącznie ponad 10 tys. ha terenu. W późniejszym okresie wykorzystywany był również do ćwiczeń wojsk pancernych. Po zamknięciu poligonu w 2000r. rozpoczął się proces rozminowywania terenu i przekazywania go pod zarząd Lasów Państwowych (Nadleśnictwo Okonek, częściowo Nadleśnictwo Czarnobór). Staraniem przedstawicieli Nadleśnictwa Okonek w 2008r. objęto ochroną teren byłego placu manewrowego w postaci rezerwatu „Wrzosowiska w Okonku” (pow. 204 ha) oraz utworzono obszar Natura 2000 „Poligon w Okonku” (pow. 2100 ha).
Na rajdu każdy z uczestników otrzymał mapę terenu z 1935r. (źródło: Archiwum Map Zachodniej Polski: http://mapy.amzp.pl/maps.shtml) obrazującą zagospodarowanie terenu sprzed utworzenia ww. poligonu w celu rozpoznawania w czasie rajdu swojej, bieżącej lokalizacji.
Minąwszy po drodze pomnikowego buka „Komendant”, uczestnicy rajdu dojechali do terenu pierwszej z byłych miejscowości: Barkniewko (Barkenbrügge). We wsi oprócz zabudowań mieszkalnych zlokalizowany był kościół, dwa cmentarze oraz leśniczówka. Do dnia dzisiejszego znaleźć można pozostałości cmentarzy. Wieś stanowi obecnie urokliwą, rozłożystą dolinkę, porośniętą zdziczałą roślinnością dawnych sadów. W jej okolicy, w czasie wojny, zlokalizowano niemiecki obóz jeniecki. W maju 2019r., z inicjatywy IPN o. Poznań oraz Nadleśnictwa Okonek, odsłonięto pomnik upamiętniający wraz z rekonstrukcją bramy obozowej i tablicą informacyjną.
Kolejną miejscowością na trasie rajdu był Czersk (Marienwalde). Przepływająca niedaleko rzeka Czarna dała początek nazwie tej miejscowości. Jej ludność wysiedlono podczas tworzenia w sąsiedztwie poligonu „Gross Born – Brone Sulinowo”. Na jej terenie zlokalizowano m.in. zarząd utworzonych wówczas Lasów Wojskowych obszarem obejmujący łącznie blisko 20 tys.ha. Budynek – na potrzeby zarządu – nie został wybudowany, lecz (uwaga) przeniesiony z Barkniewka. Na terenie miejscowości podziwiać możemy pomnikowe dęby szypułkowe „Czesław” i „Łukasz”.
Trasa rajdu wiodła dalej starym duktem (widoczne pozostałości starobruku), pośród pięknych lasów do miejscowości Borki i wyprowadziła dalej rajdowiczów na teren lotniska „Wilcze Laski”, które zostało utworzone również w latach 50-tych jako lotnisko rezerwowe dla bazy lotnictwa wojskowego w Nadarzycach. Dzisiaj w rękach prywatnych, stanowi lądowisko awaryjne oraz lądowisko dla służb przeciwpożarowych. Odbywają się tutaj duże imprezy dla automaniaków.
Ostatnią z odwiedzonych miejscowości było Brodźce (Steinforth), obecnie siedziba leśnictwa Płytnica. W sąsiedztwie rzeki Płytnicy właśnie i pięknych jezior Rymierowo, Brodźce, Przełęg.
Dalej uczestnicy szybkim tempem, po dobrze utwardzonych drogach, pośród pięknych, zróżnicowanych lasów dotarli do punktu startu tj. poligonowego placu manewrowego i rezerwatu „Wrzosowiska w Okonku” jednocześnie. Czekał tam na nich ciepły posiłek, nagrody i odznaczenia oraz…, z uwagi na widoczne zadowolenie z wyprawy, zapowiedź następnego rajdu.
Istotnym punktem wydarzenia, z uwagi na uczestnictwo w rajdzie członków Stowarzyszenia Elektryków Polskich, była również, omawiana zarówno podczas, jak i na zakończenie rajdu, możliwość tworzenia tzw. klastrów energetycznych, tj. budowania grup obiektów wyposażonych jednocześnie w źródła energii elektrycznej (np. z popularnej obecnie fotowoltaiki), jej odbiorników (np. systemy grzewcze) wraz z ich magazynami (np. ogniwa wodorowe). Organizatorem rajdu było Stowarzyszenie Złotowski Korpus Ekspedycyjny przy partnerstwie ze strony Stowarzyszenia Elektryków Polskich oddział pilski oraz lokalnej wytwórni Cydrowin z Jastrowia.